عبارت است از متوسط هزینهی منابع مالی مورداستفادهی شرکت است(جهانخانی و اعرابی، 1382: 210).
ساختار سرمایهی بهینه
نوعی ساختار سرمایه است که در آن میانگین موزون هزینهی سرمایه (WACC) شرکت حداقل و ارزش شرکت حداکثر میباشد(جهانخانی و اعرابی، 1382: 210).
ریسک اعتباری1
به عدم اطمینان در بازپرداخت وام و تسهیلات اعطای بانکها بهوسیلهی وامگیرندگان، ریسک اعتباری گویند.
نرخ کفایت سرمایه2
حداقل نسبت قابلقبول سرمایه برای مقابله با ریسک اعتباری بانکها میباشد.
منابع مالی
وجوهی است که مؤسسه انتفاعی برای تأمین مالی داراییهایش از آنها استفاده میکند.
سرمایه
سرمایه شامل وجوهی است که در آغاز تأسیس بانک بهوسیلهی سهامداران فراهمشده است(حسینی، 1381: 53).
1-6-2 تعاریف عملیاتی
ساختار سرمایه: به درصد هر یک از منابع تأمین مالی بانک (شامل سرمایه، سود انباشته، سپردههای مختلف، بدهی به بانک مرکزی و سیستم بانکی) از کل منابع آن اطلاق میشود.
اقلام ساختار سرمایه شامل دو قسمت است:
الف) بدهیها؛ شامل:
-بدهی به بانکها و سایر مؤسسات اعتباری و بانک مرکزی
سپردهها (دیداری – پسانداز و مشابه سرمایهگذاری مدتدار و سایر سپردهها)
ب) حقوق صاحبان سهام:
شامل (سرمایه – اندوختهی قانونی – اندوختهی احتیاطی- سود انباشته)
هزینهی سرمایه: نرخ هزینهای است که بانک از بابت تأمین مالی از هر یک از منابع مالی میباشد، متحمل میشود.
هزینهی حقوق صاحبان سهام: ازآنجاییکه بانک ملی یک بانک دولتی است نرخ اوراق مشارکت بهعنوان هزینهی صاحبان سهام بانک در نظر گرفته میشود.
هزینهی سپردهها: شامل هزینهی عملیاتی (هزینهی بهرهای) و غیرعملیاتی (غیر بهرهای) است که بانک در قبال جذب سپردههای مختلف متحمل میشود که هزینهی بهرهای شامل سود
سایت های دیگر :
|