به احتمال نزدیک به یقین حد شرب خمر به دنبال تحریم آن تشریع شده است و آن هشتاد تازیانه است از روایات شیعه و اهل سنت معلوم مى شود که رسول الله صلى الله علیه و آله ابتدا شارب الخمر را با لنگه کفش مى زده ، و سپس به هشتاد ضربه منحصر کرده است .بریدبن معاویه مى گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم مى فرمود: در کتاب على علیه السلام آمده : به شارب خمر و شارب نبیذ هشتاد تازیانه زده مى شود: سمعت ابا عبدالله علیه السلام یقول : ان فى کتاب على علیه السلام یضرب شارب الخمر ثمانین وشارب النبیذ ثمانین (کلینی، کافى ، ج 7، ص 214). و ضمنا در روایات آمده که اگر کسى دو دفعه شرب خمر کند و حد زده شود، در دفعه سوم مجازاتش اعدام است عن ابى عبدالله علیه السلام قال : رسول الله صلى الله علیه و آله : من شرب الخمر فاجلدوه فان عاد الثالثه فاقتلوه (همان، ص218) در روایات اهل سنت در دفعه چهارم کشته مى شود و نیز حکم همه گناهان کبیره همان است از امام کاظم علیه السلام نقل شده : قال : اصحاب الکبائر کلها اذا اقیم علیهم الحد مرتین ، قتلوا فى الثالثه (همان، 219).
علامه طباطبایی، صاحب تفسیر المیزان عقیده دارد: «ظاهراً اصل در معنی کلمه زوال عقل به خاطر استعمال چیزی است که عقل را زائل میکند. بعضی از اندیشمندان اسلامی مسکر را عبارت از چیزی میدانند که موجب اختلال در نظم کلام و افشاء راز میگردد و به قولی: «چیزی است که موجب اختلال ادراک و عقل میشود و در اکثر مرتکبین به شرب خمر با شادی و توانایی کاذب همراه است». گفته شد، هر آنچه اثر آن فقط اختلال باشد (مرقد)نام دارد که خواب آوراست و حواس انسانی را از کار میاندازد و گرنه مفسد عقل است مانند بنگ و حشیش، صاحب جواهرالکلام میفرماید: «اما ما یغیرالعقل لا غیر فهواالمرقدان حصل معه تغیب الحواس الخمس و الا فهو المفسد العقل لما فی البنج و الشوکران» نصیری سوادکوهی مرجع تشخیص مسکر و وجه فارق و ممیز را «مرقد» و مخدر از نظر «عرف» تعریف میکند (طباطبایی، 1386).
در کشور ما که نظام جزایی، مبتنی بر شریعت مبین اسلام است. خرید،فروش،حمل واردات نگهداری،ساخت و توزیع مشروبات الکلی و نیز مصرف مسکرات همچنین دایر کردن مکانهایی برای شرب خمر،و دعوت مردم به این اماکن و سایر موارد مربوط برابر مواد 165 و 175 و 701 و 702 و 703 و 704 قانون مجازات اسلامی و تعزیرات و مجازاتهای بازدارنده،جرم تلقی شده و مجازاتهایی همچون تازیانههای حدی و تعزیری اعدام در صورت تکرار شرب خمر و اعمال مجازاتهای تازیانه حدی،حبس تعزیری و جزای نقدی حسب مورد برای مرتکب پیشبینی شده است (زمانی، 1382: 105).
با توجه به مطالبی که بیان گردید لازم است به شکل تطبیقی، مقایسه ای میان فقهای امامیه و اهل سنت در موضوع قیادت و شرب مسکر صورت پذیرد که تحقیق حاضر این رسالت خطیر را بر عهده گرفته است.
1-1-2- سؤالات تحقیق
1- در موضوع قیادت و شرب مسکر، مهمترین مواردی که فقهای امامیه و اهل سنت در آن اشتراک نظر دارند، چیست؟
در موضوع قیادت و شرب مسکر، مهمترین مواردی که فقهای امامیه و اهل سنت در آن اختلاف نظر دارند، چیست؟
مصادیق جدید قیادت و مسکرات چه مواردی می باشد؟
1-1-3- فرضیات تحقیق
در موضوع قیادت و شرب مسکرات، فقهای امامیه و اهل سنت هر دو آن را از گناهان کبیره دانسته و آن را مستحق حد وتعزیر دانستهاند.
میان فقهای امامیه و اهل سنت در مصادیق خمر اختلاف نظر وجود دارد.
میان فقهای امامیه و اهل سنت در خصوص حد در قیادت اختلاف نظر وجود دارد.
مواد صنعتی و شیمیایی و مخدری جدید و امروزی مانند روانگردانها و حکم مسکرات را دارند.
مواردی از جمله قاچاق زنان و دختران، تشکیل باندهای فساد و مراکز فحشا، راهاندازی سایتهای غیراخلاقی و.مصادیق قوادی بوده و حکم قوادی بر آن جاری میگردد.
1-1-4- اهداف تحقیق
بررسی نظر علمای فقه امامیه در مورد شرب خمر
بررسی نظر علمای اهل سنت در مورد شرب خمر
بررسی نظر علمای فقه امامیه در مورد قیادت
بررسی نظر علمای اهل سنت در مورد قیادت
بررسی شباهتها و تفاوتهای علمای فقه امامیه و اهل سنت
سایت های دیگر :