مقدس و رئیسی استبرق(۱۳۹۱) به بررسی نشت از سد نهرین واقع در استان یزد و کنترل آن در چهار حالت استفاده از تشک رسی، استفاده از سپر مرکزی، استفاده از دو سپر در جناحین و بدون استفاده از موارد ذکر شده با بهره گرفتن از مدل Seep/w پرداختند. نتایج نشان داد که استفاده از تشک رسی بیشترین کارایی را در کاهش دبی نشت از پی و گرادیان خروجی دارد و استفاده از سپر در مرکز سد بیشترین تأثیر را در کاهش نشت از بدنه سد دارا می­باشد.
نورائی نژاد و همکاران(۱۳۹۲) به مقایسه داده ­های تئوری و عملی سطح ایستابی آب درون پیزومترهای سد شاه قاسم در استان کهگیلویه و بویراحمد پرداختند. داده ­های عملی سطح ایستابی توسط دستگاه سوند اندازه گیری شدند و داده ­های تئوری از مدل و تحلیل کردن سد موردنظر در نرم افزار Seep/w با تراز آب دریاچه ۲۷/۱۸۸۷ متر بدست آمد. مقایسه داده ­های تئوری و عملی نشان داد در بعضی از پیزومترها اختلاف بین داده عملی و داده بدست آمده از نرم افزار Seep/w زیاد است. آن­ها گزارش کردند که بخش­هایی از سد از نقطه نظر تراوش و نشت عملکرد نامناسبی دارد.
۲-۵- تحقیقات انجام شده پیرامون رنگ­های آرایشی و رنگ ویولت کوواسول
۲-۵-۱- رنگ­های آرایشی
رنگ یکی از خصوصیات مهم در محصولات آرایشی است که استفاده از آن­ها در محصولات آرایشی به عنوان یک عمل متداول جهت ایجاد زیبایی در محصولات آرایشی مورد توجه است. به­خصوص استفاده از رنگ­های سنتزی به عنوان قابل اطمینان­تربن و مقرون به صرفه­ترین روش ارائه­ رنگ به محصولات آرایشی در نظر گرفته می­ شود. با این حال، اکثر رنگ ­ها اثرات سوء بر بدن انسان دارند. در سال­های اخیر، افزایش شدید بیماری­های پوستی به عوامل رنگ­دهی در محصولات آرایشی ارتباط داده شده ­اند (آهلستروم^[۴۲]، ۲۰۰۵).
۲-۵-۱-۱- انواع رنگ­­های آرایشی
رنگ­­های آرایشی به سه دسته آلی، معدنی و طبیعی تقسیم می­شوند:
الف) رنگ­های آلی^[۴۳]
رنگ­­های آلی در اصل قطران زغال سنگ و یا آنیلین نامیده می­شوند زیرا آن­ها را از منابع زغال سنگ استخراج می­ کنند. با این حال، امروزه تقریباً همه رنگ­های آلی مصنوعی هستند و به صورت محلول در آب، محلول در چربی و یا عوامل غیر قابل حل در انواع سایه­ها در دسترس هستند.
ب) رنگ­های معدنی^[۴۴]
این دسته از رنگ ­های آرایشی، رنگ­هایی هستند که از ترکیبات فلزی نامحلول تشکیل شده ­اند که برخی از آن­ها از منابع طبیعی مانند زمین (به عنوان مثال خاک چینی، رسوبات کربن، اکسید­های آهن، اولترامارین­ها^[۴۵]، اکسید کروم سبز، میکا^[۴۶]، تیتانیوم دی­اکسید، اکسید روی، کائولین خاک رس و غیره) و برخی از آن­ها پس از پیوند خوردن با عناصر دیگر در معرض حرارت بالا و گاهی اوقات شیمیایی، به دست می­آیند.
گاهی اوقات اشتباهاً رنگ­های طبیعی به عنوان رنگدانه­های معدنی^[۴۷] که از زمین به دست می­آیند شناخته می­شوند که این طبیعی به شمار نمی­آید چرا که آن­ها معدنی هستند و در سطح ملکولی توسط تهیه­کنندگان تغییر داده شده ­اند و ما آن­ها را طبیعی می­نامیم هر چند حتی این از لحاظ فنی درست نیست.
رنگ­های معدنی مانند رنگ­های آلی خطراتی برای سلامت ندارند. با این حال، رنگ­های معدنی در گستره وسیعی از سایه­ها در دسترس نمی­باشند و قابل حل در آب نیستند که این مسئله دامنه کاربرد آن­ها را محدود می­ کند.

پ) رنگ­های طبیعی^[۴۸]
رنگ­های طبیعی به دو صورت در دسترس هستند: یا مستقیمأ از منابع حیوانی یا گیاهی بدست می­آیند و یا این­که بصورت غیر­مستقیم از این منابع تهیه می­شوند. دانه­ها (آناتو^[۴۹])، ریشه­ها (زردچوبه)، کربوهیدرات­ها^[۵۰] (کارامل)، برگ­ها و ساقه­ها^[۵۱] (حنا)، نباتی (از قبیل آب میوه­های قرمز کلم چغندر و عصاره روغن هویج)، میوه­ ها (آب انگور)، جلبک­ها (بتاکاروتن^[۵۲]) و حشرات (کارمین^[۵۳]) از جمله­ این رنگ­ها هستند.
این مسئله مهم است که به یاد داشته باشیم استفاده از رنگ­های کاملاً طبیعی همیشه امکان­ پذیر نیست، چرا که دامنه کاربرد آن­ها محدود است چون آن­ها فقط قابل حل در آب هستند. علاوه بر این، آن­ها در برابر نور پایدار نیستند بنابراین به راحتی کم رنگ و محو می­شوند. برخی از رنگ های طبیعی با وجود اینکه به خوبی عمل می­ کنند و یک جایگزین بسیار ایمن برای بسیاری از رنگ­های سرطان­زا در نظر گرفته شده ­اند (که معمولاً از حیوانات مشتق شده ­اند)، از لیست رنگ­های مورد تأیید اتحادیه اروپا^[۵۴] حذف شده ­اند. یک نمونه از آن­ها کارمین (سوسک له شده) است که در حال حاضر تقریباً به رنگ قرمز در همه جا توسط صنعت محصولات آرایشی مورد استفاده قرار می­گیرد. استفاده از رنگ­های طبیعی ارزش افزوده به محصولات می­دهد به دلیل اینکه امروزه مشتریان نسبت به استفاده از محصولات طبیعی تمایل بیشتری دارند.
از جمله رنگ­های آرایشی می­توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. 1. سودان اورانژG ^[۵۵]: نارنجی

1. 1. سودان یلو ۳g^[56]: زرد

1. 1. تولوئیدن رد^[۵۷]: قرمز

1. 1. تراپائولین O^[58]: نارنجی

1. 1. اسید رد ۳۳: قرمز

1. 1. اسید بریلیانت رد: قرمز

1. 1. اسید بریلیانت یلو g: زرد

1. 1. بتا کاروتن: نارنجی

1. 1. استازانتین^[۵۹]: نارنجی

1. 1. ویکتوریا بلو B: آبی

1. 1. فلورسئین سدیم^[۶۰]: زرد

1. 1. آلیزارین: قرمز

1. 1. آنتراکینون بلو: آبی

1. 1. فتالوسیانین^[۶۱]: آبی

1. 1. کروستین: زرد

1. 1. آناتو: نارنجی

1. 1. روبیزانتین^[۶۲]: زرد

1. 1. کارمین­: قرمز

1. 1. اولترامارین: آبی

1. 1. کارامل: قهوه­ای

1. 1. گوآنین^[۶۳]: سفید

1. 1. ویولت کوواسول: بنفش

به طور کلی رنگ­های آلی که از سنتزهای شیمیایی به دست می­آیند، یک سری مزایا از جمله: پایداری بیشتر، دامنه وسیع­تری از رنگ­ها و قیمت­های رقابتی­تر نسبت به رنگ­های طبیعی دارند . تقسیم ­بندی دیگری نیز برای رنگ­ها از نظر قدرت حلالیت وجود دارد که از این منظر آن­ها به دو دسته محلول در آب و محلول در چربی تقسیم می­شوند.
۲-۵-۱-۲- ویولت کوواسول
ویولت کوواسول (شکل (۲- ۱- الف)) یک رنگ آنیونی آنتراکینون است که به عنوان یک عامل رنگ­دهنده در محصولات آرایشی استفاده می­ شود که دارای فرمول مولکولی C₂₁H₁₄NO₆NaS و جرم ملکولی ۳۹/۴۳۲ می­باشد. ویولت کوواسول به نام­های دیگری نیز شناخته می­ شود از قبیل؛ سدیم ۴-](۹و۱۰- دی هیدرو-۴-هیدروکسی-۹و۱۰-دی اکسو-۱-آنتراسنیل) آمینو[ تولوئن-۳-سولفونات، نمک مونوسدیم ۲-](۹و۱۰- دی هیدرو-۴-هیدروکسی-۹و۱۰-دی اکسو-۱-آنتراسنیل) آمینو[-۵-متیل بنزن سولفونیک اسید، نمک مونوسدیم بنزن سولفونیک اسید ۲-](۹و۱۰- دی هیدرو-۴-هیدروکسی-۹و۱۰-دی اکسو-۱-آنتراسنیل) آمینو[-۵-متیل ، نمک مونوسدیم ۱و۵-بیس (اورتو-سولفو-پارا-تولوئینو) آنتراکینون ، نمک مونوسدیم ۱-هیدروکسی-۴-(سولفو-پارا-تولوئینو)-آنتراکینون ، ۱(۲-سولفو-پارا-تولوئیدینو)۴-هیدروکسی-آنتراکینون ، ویولت ۱۱۳۶۲^[۶۴]، اسید ویولت ۴۳^[۶۵]، اسید آلیزارین ویولتr ^[۶۶]، اسید ویولت آنتراکینون^[۶۷]، آلیزارین ویولانولr ^[۶۸]، آلیزارین بریلیانت ویولتr ^[۶۹]، آلیزارین آیریزولr ^[۷۰]، آلیزارین آیریزول rd و آکوکینون بلوir.
ویولت کوواسول یک رنگ تولید شده از قطران زغال سنگ است و می­توان آن را از طریق سولفوناسیون آنتراکینون رنگی ۱- هیدروکسی-۴-(پارا-تولوئیدینو) آنتراکینون نشان داده شده در شکل (۲- ۱- ب) و تبدیل آن به نمک سدیم تولید کرد. در سال ۱۹۸۰، در ایالات متحده آمریکا، ویولت کوواسول به مقدار بیش از ۱۰^۳×۵/۴ کیلوگرم توسط سایمن^[۷۱] و همکارانش تولید شد.
ویولت کوواسول در روشنایی روز به رنگ بنفش مایل به آبی و در نور مصنوعی (تنگستن) کمی به رنگ قرمز تمایل دارد و در الکل و آب محلول است. با توجه به بخشنامه کمیته اروپا، ویولت کوواسول (به عنوان CI 60730) عامل رنگ است که در محصولات آرایشی استفاده می­ شود و نباید با نقاط مخاطی بدن تماس داشته باشد و برای استفاده بدون محدودیت در تمام دسته­های لوازم آرایشی به جز خط چشم و رژ لب بکار می رود. آلومینیوم موجود در رنگ حاصل از قطران زغال سنگ نمی تواند در لوازم آرایشی مورد استفاده قرار گیرد. گزارشی درمورد حساسیت پوستی، التهاب چشمی و سمیت تولیدمثل و رشد از ویولت کوواسول هنوز منتشر نشده است.
ویولت کوواسول به وسیله کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالای فاز برگشتی جفت-یون و از طریق اشعه UV-Vis قابل شناسایی است.