. یونس، ۹٫ ↑
. مجادله، ۱۱٫ ↑
. فاطر، ۱۰٫ ↑
. یونس، ۸۱٫ ↑
. ر.ک: المیزان، طباطبایی، همان، ج۱۰، ص۱۱۰٫ ↑
. تین، ۶؛ بینه، ۷؛ طلاق، ۱۱؛ محمد، ۲٫ ↑
۳ . نور، ۳۱٫ ↑
. طباطبایی، همان، ج۱۵،ص۱۱۳٫ ↑
. توبه، ۱۱۲٫ ↑
. ر.ک: المیزان، طباطبایی، همان، ج۹، ص۳۹۴٫ ↑
. ر.ک: جوامع الجامع، طبرسی، همان، ج۲، ص۸۸؛ الوجیز فی تفسیر القرآن العزیز، حسین بن علی، العاملی، تحقیق: شیخ مالک محمودی، (قم: دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۳ هـ . ق)، چ۱، ج۲، ص۳۸؛ الوسیط للقرآن الکریم، سیدمحمد، طنطاوی، (مصر: بی‌نا، بی‌تا)، ج۶، ص۴۱۲٫ ↑
. حسین بن عبدالله، عکبری، التبیان فی إعراب القرآن، (عمان – ریاض: بیت‌الافکار الدولیه، بی‌تا)، چ۱، ج۱، ص۱۹۰٫ ↑
. اعراف، ۳۵٫ ↑
. ر.ک. تفسیر المراغی، مراغی، همان، ج۸، ص۱۴۵؛ مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، فضل‌بن حسن، طبرسی، (تهران: انتشارات ناصرخسرو، ۱۳۷۲ هـ . ش)، چ۳، ج۴، ص۶۴۱٫ ↑
. تمیمی آمدی، همان، ص ۲۴۳؛ جمال الدین، خوانساری،شرح بر غرر الحکم، (تهران: نشر دانشگاه تهران، ۱۳۶۶هـ.ش)، چ۱، ج۴، ص ۳۸۳٫ ↑
. شوری، ۴۰٫ ↑
. ر.ک: المیزان، طباطبایی، همان، ج۱۸، ص۶۴٫ ↑
. ر.ک: الکشاف، زمخشری، همان، ج۴، ص۲۲۹؛ روح المعانی، آلوسی، همان، ج۱۳، ص۴۸؛ کشف الأسرار و عده الابرار، میبدی، رشیدالدین احمد، تحقیق: علی اصغر حکمت، (تهران: انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۱ هـ . ش)، چ ۵، ج۹، ص۴۰٫ ↑
. آل عمران، ۱۵۹٫ ↑
. تحریم، ۶٫ ↑
. زمخشری، همان، ج۴، ص ۵۶۸٫ ↑
. علی بن محمد بن علی، دخیل، الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، ( بیروت: دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۲۲هـ.ق)، چ۲، ج۱، ص ۷۵۸؛ طبرسی ، مجمع البیان، همان، ج۱۰، ص ۴۷۷٫ ↑
. بقره، ۲۲۴٫ ↑
. ر.ک: المیزان، طباطبایی، همان، ج۲، ص۲۲۳-۲۲۲٫ ↑
. هود، ۸۸٫ ↑
. ر.ک: المیزان، طباطبایی، همان، ج۱۰، ص۳۶۷٫ ↑
. حجرات، ۹و۱۰٫ ↑
. ر.ک: المیزان، طباطبایی، همان، ج۱۸، ص۳۱۵٫ ↑
. همان. ↑
. کلینی، همان، ج۲، ص۱۶۶٫ ↑
. همان، ج۲، ص۲۰۹؛ ابوعبدالله، مفید، الأمالی، (قم: کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ هـ . ق)، چ۱، ص۱۲؛ سی‌دی گنجینه روایات، همان، ( بحارالانوار، ج۷۳، باب ۱۰۱، ص۴۴). ↑
. حسن بن حسن، دیلمی، إرشاد‌القلوب الی الصواب، (قم: شریف رضی، ۱۴۱۲ هـ . ق)، چ۱، ج۱، باب ۲۴، ص۹۸٫ ↑
. دیلمی، همان. ↑
. ورام، همان، ج۲، جزء۲، ص۱۱۸؛ آمدی، همان، ص۲۳۶؛ علیرضا، صابری و دیگران، الحکم الزاهره، ترجمه: انصاری، (قم: مرکز چاپ و نشر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۵ هـ . ش)، چ ۲، ص۴۷۵٫ ↑
. آمدی، همان، ص۲۴۰؛ خوانساری، همان، ج۴، ص۳۴۰٫ ↑
آمدی، همان، ص۳۲۵؛ خوانساری، همان، ج۷، ص۳۹۰٫ ↑
. آمدی، همان، ص۲۳۷؛ صابری، همان، ص۷۳٫ ↑
. ر. سی‌دی گنجینه روایات، همان، (بحارالانوار، ج۷۴، باب ۳، ص۶۰)؛ طبرسی، مکارم الأخلاق، همان، ص۴۴۳؛ ابن بابویه، صدوق القمی، من لایحضره الفقیه، (قم: جامعه مدرسین، ۱۴۰۴ هـ . ق)، چ۲، ج۴، ص۳۷۲٫ ↑
. همان(بحارالانوار، مکارم الأخلاق، من لایحضر). ↑
. نهج‌الفصاحه، همان، ص۶۳۲٫ ↑
. طبرسی، همان، ص۲۲۲؛ نهج‌الفصاحه، همان، ص۲۳۹؛ قاضی، قضاعی، شهاب الأخبار، تصحیح: جلال‌الدین حسینی، (تهران: مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۶۱ هـ . ش)، چ ۱، ص۳۱۴٫ ↑
. الحر العاملی، همان، ج۱۶، ص۳۴۴٫ ↑
. صدوق، الأمالی، همان، ص۲۱؛ ابوالفتح، کراجکی، کنزالفوائد، (قم: دارالذخائر، ۱۴۱۰ هـ . ق)، چ۱، ج۱، ص۳۰۱؛ سی‌دی گنجینه روایات، همان، (بحارالانوار، ج۷۴، ب۶، ص۱۱۶). ↑
. سی‌دی گنجینه روایات، همان، (بحار، ج۶۹، ب۱۱۴، ص۲۶۳) شعیری، همان، ص۱۴۸؛ الحر العاملی، همان، ج۱۲، ص۲۵۳؛ میرزا حسین، نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، (بیروت: موسسه آل‌البیت، ۱۴۰۸ هـ . ق)، چ ۱، ج۹، ص ۹۶٫ ↑
. ناصر، مکارم شیرازی، بحوث فقهیه هامه، (قم: نشر مدرسه امام علی ابن ابیطالب علیه السلام، ۱۴۱۲هـ.ق)، چ۱، ص۵۰۲؛ محمد تقی، جعفری، رسائل فقهی، (تهران: موسسه منشورات کرامت، ۱۴۱۹هـ.ق.) چ۱، ص۳۳۴ ؛ روح‌الله، موسوی، خمینی، (قم: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۱۵هـ.ق)، چ۱، ج۲، ص۱۱۹٫ ↑
. کلینی، همان، ج۲، ص۲۰۹؛ طبرسی، مشکاه الانوار، همان، فصل۲، ص۱۹۰٫ ↑
. سی‌دی گنجینه روایات، همان، (بحار، ج۷۳، ص۴۳)؛ صدوق، ثواب الأعمال، همان، ص۱۴۸٫ ↑
. نهج الفصاحه، همان، ص۲۳۱؛ مشکینی، همان، فصل ۸، ص۶۹٫ ↑
. ورام، همان، ج۲، جزء۲، ص۱۷۶؛ دیلمی، همان، ج۱، ص۱۶۵٫ ↑
اصلاحات و دگرگونی اجتماعی از طریق امر به معروف و نهی از منکر- قسمت ۳۷
