علوم اجتماعی – جامعه شناسی
علوم ارتباطات
عمران
مدیریت آموزشی و برنامه ریزی درسی
معماری و شهرسازی
مهندسی برق
مهندسی شیمی
مهندسی صنایع
مهندسی کامپیوتر
 

پایان نامه درمورد نقش پلیس:پیشگیری غیر کیفری
 
پیشگیری کنشی یا غیر کیفری (Non Penal Prevention)

پیشگیری غیر کیفری عبارت است از: «جلوگیری از به فعل در آمدن اندیشه مجرمانه با تغییر دادن اوضاع و احوال خاصی که یک سلسله جرایم مشابه در آن به وقوع پیوسته یا ممکن است در آن اوضاع و احوال ارتکاب یابد».[1]

به عبارتی دیگر، پیشگیری غیر کیفری درصدد است تا عوامل و ریشه های زمینه ساز بروز جرایم و بزهکاری را از راه توجه به مسئله کنترل اجتماعی و تأثیر بر افکار مجرمانه از بین ببرد؛ به طوری که انسان هایی پرورش یابند که از جرم به دور باشند. در این نوع پیشگیری، توجه به عواملی محیطی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی که باعث سوق دادن فرد به سوی بزهکاری می شوند دارای اهمیت فراوان است. پیشگیری غیر کیفری، در حقیقت درمان ریشه ای قبل از وقوع جرم است؛ که در آن راهکارها خارج از چارچوب دستگاه عدالت مورد بررسی قرار می گیرند. این پیشگیری که در مقابل پیشگیری کیفری قرار

دارد را گاهی «پیشگیری جدید» نیز می نامند. این پیشگیری، مصداق ضرب المثل معروف: «علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد»، می باشد.[2]

در واقع، پیشگیری کنشی یا غیر کیفری اقدام مناسب غیر کیفری است که از طریق کاهش یا از بین بردن عوامل جرم زا و نامناسب نشان دادن موقعیت های ارتکاب جرم، درصدد جلوگیری از وقوع بزه و جرم می باشد.

انواع مختلفی از برنامه های پیشگیری از جرم وجود دارد که در نهایت در2طبقه کلی قرار می گیرند:پیشگیری اجتماعی(پیشگیری از طریق توسعه اجتماعی) و پیشگیری وضعی.این دو نوع پیشگیری در زمره روش های پیشگیرانه غیر کیفری است.

به طور کلی پیشگیری غیر کیفری دارای ویژگی های زیر می باشند :
ـ قبل از ارتکاب جرم پیش بینی و تدارک شده باشد؛
ـ ناظر بر شرایط و عوامل نوعی جرم باشد و به فرد خاصی بستگی نداشته باشد؛
ـ هدف انحصاری از این اقدامات، تهدید وقوع جرم باشد؛
ـ از آنجائی که این اقدامات قبل از وقوع جرم مورد استفاده قرار می گیرند لذا باید فاقد خصیصه کیفری و

قهرآمیز باشند؛
ـ عدم توجه به هر یک از اقدامات پیشگیرانه زنگ خطر و هشداری است که خبر از

وقوع جرائم در آینده

می دهد؛
ـ به شکل سنتی پیشگیری از جرم ، رویکرد وضعی را بیشتر مورد توجه قرار داده است .پیشگیری وضعی از جرم معمولاً با همکاری پلیس انجام گرفته است.
به این ترتیب، پیشگیری غیرکیفری شامل پیشگیری از طریق حذف و خنثی کردن عوامل بزه زا وپیشگیری از طریق حذف و یا تغییر موقعیت های بزه زاست .[3]

پیشگیری کنشی که از حیث ماهوی اقدامی پیشینی است با مداخله در فرآیند گذار از اندیشه به فعل مجرمانه اِعمال می شود.[4] درپیشگیری غیرکیفری باید به پیشگیری از نارسایی های کارکردی جرم زا یعنی عوامل اجتماعی زمینه ساز ارتکاب جرم پرداخت.[5]