۰۰/۱۵
۰/۱
۱
فوق لیسانس
۳۹/۸۰
۵۸/۴۰
۴۳/۹
۷۶/۷
۲۳/۶
۲۵/۷
۱۴/۹
۰/۱۰۰
۱۰۰
جمع
با توجه به نتایج جدول توزیع فراوانی تحصیلات پاسخگویان باید اظهار داشت که در واقع بیشترین افراد یعنی ۰/۳۳ درصد ابتدایی و کمترین افراد یعنی ۰/۱ درصد لیسانس و ۰/۱ فوق لیسانس هستند. همچنین با توجه به مقدار میانگین ها: بیشترین میزان افسردگی و غمگینی در افراد لیسانس و فوق لیسانس و کمترین میزان افسردگی و غمگینی در افراد بی سواد می باشد. که نشان می دهد با افزایش تحصیلات میزان افسردگی و غمگینی افزایش می یابد. بیشترین میزان فعالیت های اجتماعی، تفریحی در افراد لیسانس و فوق لیسانس و کمترین میزان افسردگی و غمگینی در افراد بی سواد می باشد. که نشان می دهد با افزایش تحصیلات میزان فعالیت های اجتماعی، تفریحی افزایش می یابد. بیشترین میزان احساس ناتوانی نسبت به همسالان در افراد فوق دیپلم و بالاتر و کمترین میزان احساس ناتوانی نسبت به همسالان در افراد بی سواد می باشد. که نشان می دهد با افزایش تحصیلات میزان احساس ناتوانی نسبت به همسالان نیز افزایش می یابد. بیشترین میزان احساس نگرانی در مورد آینده فرد بیمار در افراد بی سواد و کمترین میزان احساس نگرانی در مورد آینده فرد بیمار در افراد فوق لیسانس می باشد. که نشان می دهد با افزایش تحصیلات میزان احساس نگرانی در مورد آینده فرد بیمار نیز کاهش می یابد می یابد. بیشترین میزان اختلال در رسیدگی به کارهای منزل در افراد فوق لیسانس و کمترین میزان اختلال در رسیدگی به کارهای منزل در افراد بی سواد می باشد. که نشان می دهد با افزایش تحصیلات میزان اختلال در رسیدگی به کارهای منزل نیز افزایش می یابد. بیشترین میزان مشکلات ناشی از درمان در افراد بی سواد و کمترین میزان مشکلات ناشی از درمان در افراد فوق دیپلم می باشد. بیشترین میزان شدت آثار و پیامدهای بیماری در افراد فوق لیسانس و کمترین میزان شدت آثار و پیامدهای بیماری در افراد بی سواد می باشد.
۴-۲-۴- وضع شغلی بیمار
جدول ۴-۴: توزیع فراوانی و نسبی براساس وضع شغلی بیمار
میانگین
درصد
فراوانی
وضع شغل
میزان شدت آثار و پیامدهای بیماری
میزان مشکلات ناشی از درمان
میزان اختلال در رسیدگی به کارهای منزل
میزان احساس نگرانی در مورد آینده فرد بیمار
میزان احساس ناتوانی نسبت به همسالان
میزان فعالیت های اجتماعی، تفریحی
میزان افسردگی و غمگینی
۰۰/۹۶
۲۵/۴۱
۰۰/۱۴
۷۵/۵
۲۵/۹
۰۰/۱۲
۷۵/۱۳
۰/۴
