2- پایدارسازی و افزایش عمر مفید این پلیمر در برابر نور طبیعی. 2- مطالعه مکانیزم تخریب جهت تولید پلیمری که به سرعت تخریب شود و قابل بازیافت و سازگار با محیط زیست باشد. در این پروژه، نخ پلی پروپیلن BCF تولید کارخانه ریسندگی نگین مشهد در دستگاه مخصوصی که جهت انجام این پروژه ساخته شده است در برابر تابش نور UV تنها و UV همراه یکسری از اکسید کننده ها از جمله H2O2 و TiO2، در زمان های متفاوت قرار گرفته است. نور UV تنها خواص مکانیکی الیاف را به شدت کاهش می دهد به ویژه ازدیاد طول تا حد پارگی لیف را تا حدی که الیاف PP در برابر تابش 100 ساعت نور UV، کاملا به صورت پودر در می آیند. ولی با حضور H2O2 و TiO2 برخلاف انتظار خواص مکانیکی تغییر زیادی نمی کند و به نوعی با جذب UV از کاهش استحکام جلوگیری می کند. با افزایش نور UV تنها جذب گروه کربونیل افزایش دارد و همچنین کریستالینیتی کاهش چشمگیری می یابد. در ضمن نمونه ای که 30 ساعت تحت تابش نور UV تنها بوده است در رنگرزی با مواد رنگزای دیسپرس رنگپذیری بیشتری پیدا می کند.

مقدمه:

پلی پروپیلن که از خانواده پلی الفین ها می باشد به واکنش های فتوشیمیایی و یا اکسیداسیون نوری بسیار حساس می باشد. و این مورد، موضوع تحقیقات زیادی بوده است. در بحث فتواکسیداسیون دو گروه

تحقیقات انجام شده:

1- پایدارسازی و افزایش عمر مفید این پلیمر در برابر نور طبیعی.

2- مطالعه مکانیزم تخریب جهت تولید پلیمری که به سرعت تخریب شود و قابل بازیافت و سازگار با محیط باشد.

مکانیزم عمل تخریب بسیار پیچیده می باشد. به عوامل بسیار متعددی از جمله: پیشرفت واکنش های خودبخودی، ساختار فیزیکی پلیمر، میزان نور، اکسیژن، تنش های قبلی و بعدی و… وابسته است. در این تحقیق الیاف PP تحت تاثیر اشعه UV به صورت تنها همراه H2O و H2O2 و TiO2 قرار گرفته است و سپس آزمایشات مختلفی با توجه به