اطلاعات مالی در قالب مجموعه‌ای شکل یافته تحت عنوان صورتهای مالی ارائه می شود که دربرگیرنده صورتهای مالی اساسی و یادداشتهای توضیحی و در برخی موارد اطلاعات متمم است. این مجموعه، اطلاعات خاص را برجسته می‌کند و رابطه بین اطلاعات مختلف را بیان می دارد که اساساً از اهمیت بیشتری برخوردار است. ارائه صورتهای مالی در قالب این ساختار قراردادی، اطلاعات مالی را برای استفاده کنندگان قابل فهم‌تر و قابلیت مقایسه صورتهای مالی واحدهای تجاری مختلف را تسهیل می‌کند در چارچـوب ساختار کلی صورتهای مالی، نحوه ارائه موضوع خاص مستلزم بررسی میزان اهمیت آن موضوع و نیز میزان مناسب افشای اطلاعات جزئیات مربوط به آن است. بنابراین، اطلاعاتی در اولویت گزارشگری قرار می گیرد که انتظار می‌رود برای ارزیابی وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف‌پذیری مالی واحد تجاری حائز بیشترین اهمیت باشد (استاندارد های حسابداری، سازمان حسابرسی، ۱۳۸۹).
ادغام اطلاعات
معاملات و سایر رویدادهای متعدد و متنوعی موثر بر واحد تجاری در قالب کلمات و اعداد نسبتاً محدودی در صورتهای مالی ارائه می‌شود. این امر مستلزم گذر از فرایند ادغام است که لزوماً متضمن عمل تفسیر و ساده‌سازی اطلاعات می‌باشد.
حد مناسب ادغام، بستگی به این امر دارد که افشای اطلاعات جزئیات بیشتر اطلاعات تاچه حد برای استفاده کنندگان مفید واقع می‌شود. هرگاه اطلاعات به‌نحوی مناسب ادغام شود، صورتهای مالی دربرگیرنده اطلاعاتی خواهد بود که بیشتر استفاده کنندگان صورتهای مالی حتی با دراختیار داشتن مشروح اطلاعات از قبیل شرح تک‌تک معاملات و سایر رویدادها، به آن دسترسی نمی‌یافتند (استاندارد های حسابداری، سازمان حسابرسی، ۱۳۸۹).
طبقه بندی
برای تسهیل تجزیه و تحلیل، طبقه‌بندی اقلام در صورتهای مالی به‌نحوی انجام می‌شود که اقلام با ماهیت یا نقش مشابه باهم نمایش یابند و از اقلام غیرمشابه تمیز داده شوند. به‌طورمثال، فروش کالا از عوارض فروش تمیز داده می‌شود و هزینه‌ها برحسب طبقات فراگیری که بیانگر ماهیت هزینه (مانند خرید یا هزینه دستمزد) یا کارکرد آن در رابطه با واحد تجاری است (از قبیل هزینه‌های تولید، فروش و اداری) طبقه‌بندی می‌شود. در این طبقه‌بندی، این‌نکته باید مورد توجه قرار گیرد که ارائـه اقلام با خصوصیات مشابه چون تداوم یا تکرار، ثبات، مخاطره و اتکاپذیری، جدا از اقلام با خصوصیات غیرمشابه، مفیدتر خواهد بود.
طبقه‌بندی های مشابه یا مرتبط باید در صورتهای مالی به‌نحوی ارائه شود که وجه تشابه یا ارتباط را به‌طور برجسته نشان دهد. به‌طور مثال، انواع مختلف داراییهای جاری در کنار یکدیگر نشان داده می‌شود و بدهیهای جاری معمولاً به‌نحوی نمایش می‌یابد که رابطه آنها با داراییهای جاری برجسته گردد.
-
- ارتباط متقابل صورت های مالی
مجموعه صورتهای مالی، منعکس‌کننده جنبه‌های مختلف معاملات یاسایر رویدادهایی می‌باشد که بر واحد تجاری تأثیر می‌گذارد. این ویژگی “ارتباط متقابل صورتهای مالی” نام دارد. ارتباط موصوف از دفترداری دوطرفه فراتر می‌رود. صورتهای مالی عموماً مبتنی‌بر اعمال قضاوتها و روش های محاسبه واحد در مورد جنبه‌های متفاوت اقلام مرتبط می‌باشد. به‌خاطر این ویژگی، می‌توان از طریق بررسی ارتباط بین اقلام مختلف (مثل میزان بدهکاران در مقایسه با فروش) به دید بهتری از وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف‌پذیری مالی واحد تجاری دست یافت. در این نوع تجزیه و تحلیل گاه از نسبتها استفاده می‌شود که می‌توان آنها را طی زمان و بین واحدهای تجاری مختلف مقایسه کرد.
اجزای صورت های مالی اساسی
-
- ترازنامه
اطلاعاتی که در ترازنامه ارائه می‌شود
ترازنامه باید حداقل حاوی اقلام اصلی زیر باشد
الف. داراییهای ثابت مشهود،
ب. داراییهای نامشهود،
ج. سرمایه‌گذاریها،
د. موجودی مواد و کالا،
ﻫ. حسابها و اسناد دریافتنی تجاری و سایر حسابهاو اسناد دریافتنی،
و. موجودی نقد،
ز. حسابها و اسناد پرداختنی تجاری و سایر حسابها و اسناد پرداختنی،
ح. ذخیره مالیات،
ط. ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان،
ی. بدهیهای بلندمدت،
ک. سهم اقلیت، و
ل. سرمایه و اندوخته‌ها
علاوه بر موارد فوق ممکن است به موجب سایر استانداردهای حسابداری، ارائه اقلام اصلی و جمع های فرعی دیگری در ترازنامه الزامی باشد یا برای ارائه وضعیت مالی واحد تجاری به نحو مطلوب ضرورت داشته باشد.
