عوامل محیطی (نور ، دما، شوری،کیفیت پساب و ….) در فیتوپلانکتون Spirolina plantensis و Chaetoceros muelleri نقش دارند.
بنابراین اهداف این پروژه شامل موارد زیر می باشد:

مقایسه میزان رشد فیتوپلانکتون Spirolina plantensis و Chaetoceros muelleri در طی دوره پرورش در پساب شهری به عنوان محیط کشت
روند تغیرات میزان ازت و فسفر در طی دوره پرورش در پساب شهری
میزان کلرفیل استحصال شده از این دوره پرورش
۱-۳٫ طبقه بندی آلگ ها
جلبک ها به ۱۰ دسته تقسیم شده اندکه ۶ دسته ی آنها در آبزی پروری مصرف میشوند.
Spirolina plantensisجزء گروه جلبکهای سبز –آبی وChaetoceros muelleri جزء گروه دیاتومه­ها طبقه بندی می شوند(اسدالهی.ر،۱۳۸۹).
جلبک های پرورشی مورد استفاده در آبزی پروری(اسدالهی.ر،۱۳۸۹):
۱-۳-۱٫ سیانوباکتری ها یا جلبک های سبز – آبی:
ابتدایی ترین گروه جلبک ها بوده وهم خصوصیت های باکتری ها و هم جلبک ها را دارند.
این جلبک ها فقط کلروفیل a دارند.
جلبک های سبز- آبی تک سلولی، کلونی ورشته ای در آبزی پروری هم به عنوان غذا وهم به عنوان موجودات مزاحم مطرح اند.
سه جلبک مشهور از این نوع جلبک ها که آنها را پرورش میدهند:
الف- اسپیرولینا)آب شیرین وآب شور( : رشته ای وبدون هتروسیست است که به شکل مارپیچ یا فنری دیده میشود. در مکزیک، تایوان، تایلند، ژاپن، استرالیا وآمریکا کشت در حوضچه ها و استخر های پرورش انجام میگیرد. رشد اسپیرولینا در شرایط مطلوب بسیار سریع است. درصد پروتئین اسپیرولینا بسیار زیاد است.
ب-اسیلاتوریا)آب شیرین و آب شور(: شنای آزاد ندارد. ممکن است به جایی چسبیده یا شناور باشد. اسیلاتوریا اغلب بی ضرر است. ولی میتواند موجب ایجاد بوی نم و نای خاک شده و مزاحمت آشکار ایجاد کند.
ج-آنابنا(آب شیرین وآب شور:( آنابنا یک موجود مزاحم است که اغلب موجودات پرورشی از آن تغذیه نمیکنند،همچنین بوی نامطبوع ایجاد میکند.
۱-۳-۲٫ کلروفیت ها-جلبک های سبز:
جلبک های سبز پیشرفته ترین گروه جلبک ها بوده ودارای کلروپلاست وکلروفیل b و aجلبک های
سبز پیشرفته ترین گروه جلبک ها بوده ودارای کلروپلاست وکلروفیل b و a وچندین نوع کاروتنوئید بوده و اغلب به رنگ سبز علفی اند.هنگامی که کشت های آنها متراکم شده و نور محدود میشود در هر سلول کلروفیل بیشتری تولید شده وسلول ها سبز تیره تر میشوند.
جلبک های دارای سلول های انفرادی یا رشته ای، مشهورترین انواعی هستند که در آبزی پروری وجود دارند. به طور کلی سلول های انفرادی منبع غذایی بوده و جلبک های رشته ای موجودات مزاحم اند.
چند نمونه از جلبک های سبز:
الف- تتراسلمیس:جلبک سبز متحرک است. ۹-۱۰ میکرون عرض و ۱۲-۱۴ میکرون طول داشته و دارای ۴تاژک که ازیک شیار در انتهای قدامی سلولی بیرون می آیند.سلول ها چهار قسمتی بوده وطویل شده اند وممکن است لکه ی چشمی متمایل به قرمز داشته باشند.
ب-کلامیدوموناس: جلبک سبز متحرک با ۱۱-۵/۶ میکرون عرض و۱۴-۵/۷ میکرون طول ودارای ۲ تاژک است که از نزدیک یک برآمدگی در انتهای سلول بیرون آمده اند. سلول ها گرد تا طویل بوده واغلب یک لکه ی چشمی قرمز دارند.
پ- نانوکلریس:جلبک سبز غیر متحرک وبدون تاژک است. سلول های گرد بسیار کوچک که۵/۲-۵/۱میکرون قطر دارد. سلول ها تمایل دارند در کشت شناور شوند و بدون هوادهی در کشت معلق می مانند(در آبزی پروری یک مزیت است).
ت- دونالیلا:جلبک سبز متحرک با دو تاژک میباشد، ۸-۵ میکرون عرض و۱۲-۷ میکرون طول دارند .سلول ها به سرعت درآب حرکت میکنند وسلول ها گرد تا طویل بوده و اغلب لکه ی چشمی قرمز دارند. تولید مثل تقسیم ساده ی سلول مادر به دو سلول دختر است.
ث- کلرلا:جلبک غیر متحرک وبدون تاژک، دارای کلروپلاست به شکل فنجان است. سلول ها با تشکیل۸-۲ سلول دختر درون سلول مادر تولید مثل میکنند.کلرلا از نظر اقتصادی بسیار مهم بوده و حاوی مقدار زیادی پروتئین ، ویتامین و چربی است.
ج- سنه دسموس )آب شیرین ):جلبک سبز غیر متحرک که اغلب به صورت کلونی های چهار سلولی
صاف می باشند. .سلول ها بیضی یا نیزه ای شکل وبرخی دارای خار یا شاخ هستند.درکشت انبوه به عنوان پروتئین تک سلولی استفاده میشود.و در آب غنی از مواد مغذی به خوبی رشد میکند.
چ-آنکسیترودسموس(آب شیرین):یک جلبک سبز غیر متحرک که معمولا تک سلولی، با سلول های دراز باریک و هلالی شکل است. این موجود آلاینده ی رایج منابع آب بوده و میتواند در لوله ها و ظروف آب و محلول های ذخیره زندگی کند. اغلب به عنوان منبع غذایی کشت نمیشود.
ح- سلناستروم(آب شیرین):جلبک سبز غیر متحرک با ۴-۲ میکرون عرض و۲۴-۸ میکرون طول میباشد.سلول های هلالی شکل که شاید به هم بپیچند. این جلبک فقط حاوی مواد مغذی معدنی است و کلونی تشکیل نمیدهد.
۱-۳-۳٫کریسوفیتا- دیاتومه ها:
دیاتومه ها گروهی منحصر به فرد از جلبک ها هستند با دیواره ی سلولی متشکل از دی اکسید سیلیس که از نظر ترکیب شیمیایی شبیه به عقیق معدنی است.دیواره ی سلولی توسط تعداد زیادی حفره سوراخ سوراخ شده که آنها را به یک آلگ بسیار مطلوب تبدیل کرده و به صورت تجاری در بسیاری از وسایل صافی وفیلتر کننده به کار می روند.به دو گروه عمده یعنی شعاعی و دو طرفه تقسیم می شوند.دیاتومه ها ارزش اقتصادی بسیار زیادی دارند. به چند نمونه اشاره می کنیم:
الف-کیتوسروس:بدنه اصلی جلبک به شکل یک پتری دیش است.کشت های بزرگ ظاهر قهوه ای و سلول های منفرد رنگ قهوه ای طلایی دارد.
ب-سیکلوتلا:یک جلبک با تقارن شعاعی و سلول های منفرد می باشد. این جلبک به شکل تایر بوده و علائم مشخصی روی سطح ولبه ها ی سلول دارد.
پ-تالاسیوسیرا:یک جلبک پلانکتونی رایج در آبزی پروری با تقارن شعاعی که به طور معمول به صورت سلول منفرد زیست می کند.اما ممکن است زنجیر تشکیل دهد.
ت-اسکلوتنما:یک جلبک که تشکیل زنجیر داده و سلول های به تقریب کروی آن به وسیله ی رشته های سیلیسی طویل به هم متصل شده اند ویک جنس پلانکتونی و غذایی رایج در آبزی پروری است.
ت-فنوداکتیلوم:تقارن دو طرفه و دو شکل دارد:یک نوع آن به شکل قایق ونوع دیگر برخی اوقات سه گوش است.نوع دو طرفه قایقی شکل بوده وبسیاری از دیاتومه های غیر خوراکی این ظاهر عمومی را دارند.
۱-۳-۴٫ کریسوفیتا-جلبک های قهوه ای-طلایی:
جلبک های قهوه ای-طلایی با دیاتومه ها خویشاوندند، ولی در بیشتر طول زندگی خوددیواره ی سلولی سیلیسی ندارند.همه کلروپلاست دارند.چندین نوع آنها چربی وروغن ذخیره می کنندکه از نظر غذایی برای موجودات پرورشی سودمند است.نمونه هایی از این گروه :
الف:ایزوکریسیس:جلبک متحرک دارای دو تاژک که در هنگام شنا می چرخند.
ب-نانوکلورپسیس:جلبک غیر متحرک ، متمایل به رنگ سبز ،بدون تاژک.
پ-الیپسویدون:جلبک غیر متحرک و بیضی شکل و بدون تاژک می باشد.
۱-۳-۵٫رودوفیتا- جلبک های قرمز:
جلبک های بزرگ معروفی هستند اما گونه های میکروسکوپی کمی دارند.آنها فقط کلروفیل a دارند.جلبک های قرمز با سلول های انفرادی تاژک نداشته ومتحرک نیستند. جلبک های دارای سلول های انفرادی ممکن است در آبزی پروری استفاده شوند.
یک نمونه از این جلبک: پورفیریدیوم : که مخصوص آب شور است. دارای سلول های انفرادی گرد میباشد. در کشت به صورت متمایل به قرمز یا سبز-آبی به نظر می رسد.
۱-۳-۶ .اوگلنوفیتا:
اوگلنوفیت ها توسط برخی متخصصان رده بندی، جزو جلبک های سبز وتوسط بعضی دیگر جزو آغازیان تقسیم بندی شده است.زیرا هم خصوصیات گیاهان و هم خصوصیات جانوران را دارند.این جلبک یوکاریوت بوده ویک لوله ی مری نیز دارند که به آنها اجازه می دهد ذرات غذایی را ببلعند.بیشتر جلبک های این گروه می توانند با تغذیه از باکتری ها یا ذرات آلی کوچک در تاریکی زنده بمانند.آنها یک تاژک طویل دارند. دیواره ی سلولی ندارند اما یک لایه ی خارجی پروتئینی سخت به نام پلیکل دارند وظاهر سبز علفی دارد. درآبزی پروری نمونه های دارای سلول انفرادی به عنوان منبع غذایی یا موجودات مزاحم حضور دارند.اوگلنا در محیط های غنی از مواد غذایی رایج است. اوگلنا یک جلبک سبز متحرک با یک تاژک است که کلروپلاست به تعداد زیاد دارد.
۱-۳-۷٫ کریپتوفیتا: