بررسی فعالیت ضد­میکروبی و ضداکسایشی عصاره متانولی و اسانس نعناع بر روی ۳۰ باکتری مختلف انجام گرفت. اسانس این گیاه فعالیت ضد میکروبی بیشتری را نسبت به عصاره در همه میکروب ها نشان داد در حالی که عصاره متانولی اثر ضد میکروبی چندانی از خود نشان نداد. در مورد خاصیت ضد اکسایشی نتیجه عکس بود به طوری که عصاره فعالیت ضد اکسایشی بیشتری را نسبت به اسانس داشت (۲۸).
هو و همکاران در سال ۲۰۱۲ ترکیبات شیمیایی، فعالیت ضد میکروبی وضد اکسایشی برگ درخت زیتون را مورد بررسی قرار دادند. بیشترین ترکیب اسانس این گیاه لینالول بود. باکتری های گرم مثبت حساسیت بیشتری را نسبت به باکتری های گرم منفی و مخمر نشان دادند. خاصیت ضد اکسایشی اسانس این گیاه نیز قابل توجه است (۳۶).
تپه و همکاران در سال ۲۰۰۵ گزارش کردند اسانس گیاه مریم­گلی فعالیت ضد میکروبی بیشتری را از عصاره های مختلف (آبی، هگزانی، متانولی و آبی متانولی) نشان داد. بیشترین ترکیب اسانس این گیاه -pinen β است. اثر ضد میکروبی اسانس به طور کلی از عصاره ها بیشتر بود و همچنین عصاره های غیر قطبی مانند عصاره متانولی اثر متوسط و عصاره قطبی مانند عصاره آبی اثر ضد میکروبی و ضد اکسایشی ضعیفی داشتند ( ۶۳).
تحقیقی در مورد ۳ گونه مرزه به نام های S.biflora, S.masukensis و S.pseudosimensis انجام گرفت و مشخص شد که در اسانس هر سه گونه ترکیب اسپاتولنول مقادیر قابل توجهی را داراست و ترکیب پیپریتون اکساید بیشترین ترکیب در اسانس گونه اول و سوم است و گونه دوم فاقد این ترکیب است. فعالیت ضد میکروبی اسانس این سه گونه بر باکتری های گرم مثبت بشتر از گرم منفی بود و نتیجه نهایی تحقیق این شد که می­توان از اسانس این گونه ها به عنوان نگهدارنده طبیعی در مواد غذایی استفاده کرد(۶۸).
یولته و همکاران در سال ۲۰۰۲ گزارش کردند که ترکیبات کارواکرول، تیمول و ائوژینول دارای قدرت ضدمیکروبی قوی هستند. اثر ضد میکروبی اسانس ­ها و عصاره­ها مکانیسم­های مختلفی دارد ولی مکانیسم عمده، افزایش سیالیت غشای باکتری­ ها است که به دلیل پیوند ترکیبات اسانس با ترکیبات غشا، مانند پروتئین و فسفولیپید­ها است (۶۷).
Adedoyin و همکاران در سال ۲۰۱۳ خاصیت ضد میکروبی و ضد اکسایشی اسانس علف هرز فرفیون را مورد مطالعه قرار دادند. از توانایی احیای DPPH برای سنجش این خاصیت استفاده شد و BHT^[6] به عنوان استاندارد و کنترل مثبت قرار داده شد. در نهایت اسانس این گیاه اثر ضد میکروبی ضعیف و فعالیت ضد اکسایشی قابل توجه­ای از خود نشان داد (۷).

کوتان و همکاران در سال ۲۰۱۳ تحقیقی در مورد تأثیر اسانس و عصاره­­های مرزه (هگزانی، کلروفرمی، استونی و متانولی) بر روی تعدادی از باکتری­ های بیماری­زای گیاهی انجام گرفت. باکتری­ ها را روی بذر گوجه فرنگی تلقیح شد و آن­ها را در برابر از بخارات اسانس و محلول مایع عصاره­ها قرار دادند. اسانس مرزه نسبت به عصاره­ها فعالیت ضد میکروبی بیشتری را از خود نشان داد ولی به علت کاهش قدرت رویشی بذر عملاً قابلیت استفاده نداشت. نهایتاً مشخص شد که مخلوط عصاره هگزانی و متانولی بهترین اثر ضد میکروبی را بر روی باکتری­ های بیماری زای گیاهی مورد مطالعه داشت (۴۳).
Kilani-jaziri و همکاران در سال ۲۰۱۱ از گیاه اویار سلام عصاره­های آبی، اتیل استاتی و متانولی تهیه کرده و فعالیت ضد میکروبی و ضد اکسایشی آن­ها ارزیابی کردند. برای تعیین خاصیت ضد اکسایشی عصاره­ها از روش NBT/riboflavin استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ­ها نشان داد که میزان فعالیت ضد اکسایشی و ضد میکروبی عصاره متانولی اختلاف معنا داری را با عصاره­های دیگر داشت (۴۰).
Hineburg و همکاران در سال ۲۰۰۶ عصاره آبی چندین گیاه دارویی (ریحان، برگ­بو، جعفری، درخت عرعر، رازیانه، هل و زنجبیل) تهیه کرده و فعالیت ضد اکسایشی آن­ها مورد بررسی قرار دادند. عصاره برگ بو و ریحان اثر بالاتری را نسبت به سایر عصاره­ها داشتند، ولی در مجموع از عصاره همه گیاهان ذکر شده می­توان به عنوان مواد ضد اکسایش طبیعی استفاده کرد (۳۵).
Nain و همکاران در سال ۲۰۰۱ عصاره متانولی از برگ­های گیاه یاس تهیه شد. سپس فعالیت ضد باکتریایی آن به روش ایجاد چاهک در آگار و خاصیت ضد اکسایشی آن با بهره گرفتن از رادیکال آزاد DPPH مورد مطالعه قرار گرفت. خاصیت ضد میکروبی عصاره این گیاه در حد متوسط بود ولی با داشتن ppm 43/70 = IC50 فعالیت ضد اکسایشی بالایی را از خود نشان داد (۵۲).
ناصر حسینی و همکاران در سال ۱۳۹۱ اسانس و اجزاء مختلف (هگزانی، دی­کلرومتانی، اتیل استاتی و آبی) عصاره متانولی چند گیاه دارویی (آویشن شیرازی، مریم گلی، رزماری، خالواش و دارچین) مورد بررسی قرار گرفت. از روش احیای DPPH برای انجام این تحقیق استفاده شد. نتیجه این تحقیق حاکی از این است که خالواش بیشترین فعالیت را نسبت به سایر گیاهان از خود نشان داد. همچنین به طور کلی در تمام گیاهان مورد مطالعه در این تحقیق اسانس کمترین و فراکشن یا جرء اتیل استاتی بیشترین فعالیت ضد اکسایشی را دارا بودند، به طوری که IC50 جزء اتیل استاتی در همه گیاهای به کار رفته از IC50 کنترل مثبت (BHT) کمتر بود(۱).
کامکار و همکاران در سال ۱۳۸۹ عملکرد ضد اکسایشی عصاره­های آبی، متانولی و اتانولی دو گیاه زیره سبز و بلغست را در شرایط ازمایشگاهی مورد مطالعه قرار دادند. در این تحقیق، مشخص شد زیره سبز خاصیت ضد اکسایشی بالاتری را نسبت به بلغست داراست به طوری که عصاره متانولی زیزه سبز بیشترین و عصاره آبی بلغست کمترین IC50 را داشتند، ولی با توجه به IC50 مناسب همه عصاره­های هر دو گیاه، می­توان از آن­ها بع عنوان مواد ضد اکسایش طبیعی در صنعت مواد غذایی استفاده کرد(۲).

استفاده از اسانس و عصاره گیاهان دارویی در نگهداری مواد غذایی

نوری و همکاران در سال ۱۳۸۸ اثر بازدارنده­گی اسانس دارچین و درجه حرارت نگهداری را بر روی میزان رشد باکتری Ecoli O₁₅₇:H₇ در همبرگر مورد مطالعه قرار دادند. در این تحقیق از غلظت­های ۰، ۰۰۵/۰، ۰۱۵/۰ و ۰۳/۰درصد اسانس دارچین استفاده شد و همبرگر به مدت ۲۱ روز در دو دمای ۸ و ۲۵ درجه سانتیگراد نگهداری شد. پس از اتمام آزمایشات و تجزیه تحلیل داده ­ها مشخص شد که در سطح احتمال ۰۱/۰ اختلاف معنی داری بین مقادیر مختلف اسانس و دمای نگهداری با جمعیت باکتری وجود دارد. به طوری که با افزایش غلظت اسانس و کاهش دمای نگهداری تعداد باکتری­ ها کاهش می­یابد. در نتیجه در این تحقیق، دمای ˚C8 و غلظت ۳۰/۰ درصد بهترین شرایط نگهداری همبرگر تعیین شد(۳).

بررسی اثر عصاره در فیلم­های خوراکی

بودینی و همکاران در سال ۲۰۱۳ ویژگی­های فیلم ژلاتین حاوی عصاره اتانولی پروپولیس را بررسی کردند نتایج نشان داد قدرت کشش فیلم با افزایش غلظت عصاره نسبت به نمونه کنترل کاهش یافته است. علت آن می ­تواند تاثیر عصاره اتانولی به عنوان پلاستیسایزر در فیلم باشد که باعث شده است ماتریکس پلیمر تحرک بیشتری از خود نشان دهد در نتیجه مقاومت کشش کاهش و کشیدگی افزایش یافته است. حلالیت آبی فیلم و ثابت رطوبتی آن در مقایسه با نمونه کنترل تغییر معنی­داری نداشته است. عبورپذیری بخار آب با افزایش غلظت عصاره نسبت به نمونه کنترل کاهش یافته است. زیرا عصاره اتانولی باعث تغییر در فعل و انفعال بین آب و پلیمر می­ شود که با افزایش علظت عصاره این تغییر بیشتر می­گردد در غلظت­های gr/100 gr gelatin 0 و ۵ عصاره مورد استفاده در فیلم هیج اثر ضد­میکروبی مشاهده نشد؛ ولی در غلظت­های ۴۰ و ۲۰۰ فیلم حاوی عصاره اتانولی پروپولیس خاصیت ضد­میکروبی مناسبی مشاهده گردید.
کانمانی و ریم در سال ۲۰۱۳ ویژگی­های مکانیکی و ضد­میکروبی فیلم آگار حاوی عصاره دانه گریپ­فروت را بررسی کردند. نتایج نشان داد فیلم آگار هیچ اثری روی باکتری­ های مورد آزمایش نداشته است ولی غلظت­های مختلف عصاره دانه گریپ­فروت دارای اثر ضد میکروبی بودند حتی در غلظت ۶/۰ میکروگرم بر میلی­لیتر دارای اثر ضد­میکروبی روی باکتری­ های گرم مثبت بود. نتایج ویژگی­های مکانیکی فیلم نشان داد ضخامت فیلم با افزایش غلظت عصاره از ۶/۰=۳/۱۳ میکروگرم بر میلی­لیتر از ۷/۳۶ تا ۳/۴۳ میکرومترافزایش یافت که نشان می­دهد ضخامت فیلم با غلظت عصاره رابطه مستقیم دارد. تغییری در مقاومت کشش در فیلم آگار کنترل و حاوی ۶/۰ عصاره مشاهده نگردیید اما با افزایش غلظت عصاره مقاومت کشش کاهش یافت.همچنین مودول یانگ با افزایش غلظت عصاره نسبت به نمونه کنترل کاهش یافت ولی فاکتور ازدیاد طول در نقطه پارگی نتیجه عکس داشت.
سیدیم و ساریکوس در سال ۲۰۰۶ اثرات ضد میکروبی فیلم های پروتئین آب پنیر حاوی عصاره های پونه کوهی، رزماری و اسانس سیر را بر میکروارگانیس مهای استافیلوکوکوس اورئوس اشرشیاکلی، لیستریا مونوسایتوژنز، لاکتوباسیلوس پلانتاروم و سالمونلا اینترتیدیس مطالعه کردند. به طور کلی ادویه ها و اسانس های آنها از نظر ترکیبات فنولی مانند فلاوونوئیدها و اسیدهای فنولیک غنی هستند. ترکیباتی مثل کارواکرول، اوژنول و تیمول و .. با مکانیسم هایی نظیر اختلال در غشاء سیتوپلاسمی و انعقاد محتویات سلولی، دارای خواص ضد میکروبی هستند. نتایج بدست آمده نشان داد که رزماری در ۴غلظت مورد آزمون هیچ اثر ضد میکروبی ندارد و پونۀ کوهی و سیر با افزایش غلظت تا ۴%، مناطق بازداری وسیع تری را بر میکروارگانیسم های شاخص نشان دادند(۸۹)
سیلوریا و همکاران در سال ۲۰۰۶ اثر فیلم های استات سلولزی حاوی ۱-۶% اسید سوربیک در نگهداری خمیر ماکارونی بدون نگهدارنده را مورد مطالعه قرار دادند. خمیر تازه ممکن است طی پروسه تولید یا توسط مواد مورد استفاده در تولید مانند آرد گندم، تخم مرغ، آب و همچنین ابزار و ماشین آلات آلوده شود. آنالیزهای میکروبی بر میکروارگانیسم های مزوفیل هوازی، سایکروتروف ها، استافیلوکوکوس، قارچ ها و مخمر ها و کلی فرم ها انجام شد. بر طبق نتایج این تحقیق فیلم های با ۳% اسید سوربیک، رشد میکروبی خیلی کمتری را نسبت به فیلم های کنترل نشان دادند.
پرانوتو و همکاران در سال ۲۰۰۵ اثر فیلم­های کیتوزانی حاوی عوامل ضدمیکروبی اسانس سیر، سوربات پتاسیم و نایسین برمیکروارگانیسم های شاخص پاتوژنی مورد بررسی قراردادند. عوامل ضد میکروبی بیشتر برمیکروارگانیسم­های گرم مثبت موثر بودندتا گرم منفی­ها. لازم به ذکراست که خودکیتوزان دارای اثرضد میکروبی است. کیتوزان پلیمری کاتیونی است که با بارهای منفی موجود درغشای سلول واکنش می­دهد و موجب چسبیدن سلول ها به هم می­ شود. همچنین باعث تراوش اجزاء داخل سلولی به خارج می شود. افزایش غلظت سوربات پتاسیم و نایسین ، بیش ترازحد اپتیمم، خواص ضد میکروبی را بهبود نبخشیدکه علت آن به ماکزیمم ظرفیت پلیمرکیتوزان برای حمل عامل فعال و واکنش بین گروه ­های کاربردی این عوامل فعال باکیتوزان نسبت داده شده است
تورو و همکاران در سال ۲۰۱۴ اثر سورفاکتانت­ها را روی خواص فیزیکی فیلم تولیدی از نشاسته ذرت بررسی کردند. سوربیتل مونو پالمیتات، مونو استئارات و مونو اولئات سورفاکتانت­های مورد مطالعه بودند. نتایج نشان داد فیلم حاوی سورفاکتانت دارای سفتی، مقاومت و کشش کمتری نسبت به فیلم بدون سورفاکتانت هستند. میزان نفوذپذیری به اکسیژن نیز در فیلم دارای سورفاکتانت افزایش یافته بود. همچنین تاثیر خاصی در ترمی و شفافیت فیلم نگذاشته بود.
ویس و همکاران در سال ۲۰۱۳ ویژگی­های رئولوژی و ساختاری محلول فیلم­های کیتوزان و کیتوزان- نشاسته ذرت حاوی عصاره گیاه مورتا را مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد ویسکوزیته هر دو تیمار با اضافه کردن عصاره گیاه مورتا افزایش یافته است همچنین افزودن عصاره باعث کاهش مقاومت به کشش و حد پارگی فیلم می­گردد.
گولاس و همکاران در سال ۲۰۱۲ پتانسیل آنتی­کسیدانی عصاره گیاه مریم نخودی را مورد ارزیابی قرار دادند نتایج آزمایشات نشان داد فنیل پروپنوئید گلیکوسید، ورباسکوزید، پلی اموساید، فلاون آپیژنین از اجرای مهم عصاره مریم گلی می­باشند بطوریکه پلی اموساید بیشترین خاصیت آنتی­اکسیدانی را در آزمون DPPH از خود نشان داد ولی خاصیت آنتی­اکسیدانی عصاره قطبی مریم گلی مرتبط به ترکیب فنیل پروپنوئید گلیکوسید می­باشد. ونیز پیشنهاد می­ کنند که می­توان از عصاره این گیاه به عنوان یک ترکیب آنتی­اکسیدان طبیعی در محصولات غذایی استفاده کرد.
سوزا و همکاران در سال ۲۰۱۳ ویژگی­های مکانیکی و فعالیت ضد­میکروبی فیلم نشاسته کاساوا حاوی اسانس دارچین بررسی کردند. نتایج نشان داد فیلم حاوی اسانس دارای اثر ضد­میکروبی بالایی نسبت به فیلم بدون اسانس می­باشد بطوریکه نمونه کنترل هیچ هاله­ای را در آزمون انتشار دیسک از خود نشان نداد. مقاومت به کشش و ازدیاد طول در نقطه پارگی و همچنین ممانعت­کنندگی از عبور اکسیژن با افزایش از غلظت اسانس دارچین کاهش یافت. در نمونه کنترل میزان مقاومت به کشش و ممانعت­کنندگی از عبور اکسیژن از تمام تیمار­ها بیشتر بود ولی حد پارگی کمترین مقدار بود.
زو و همکاران در سال ۲۰۰۶ اثر ساکارز را روی ویژگی­های مکانیکی فیلم نشاسته سیب­زمینی و ذرت بررسی کردند. آنها گزارش کردند با اضافه کردن ساکارز دمای انتقال شیشه ­ای کاهش می­یابد دلیل این رفتار، خاصیت پلاستیسایزری ساکارز می­باشد که باعث کاهش این ویژگی می­ شود. نتایج در فیلم نشاسته سیب­زمینی نشان داد با افزایش غلظت ساکارز مدول ویسکوز ((G  در دمای ثابت افزایش می­یابد. در غلظت ۰% ساکارز این ویژگی با افزایش دما تغییری نمی­کند. ولی در غلظت ۱۰% و ۱۵% با افزایش دما میزان مدول ویسکوز به ترتیب تا دمای ۷۰ و ۶۰ درجه سانتی ­گراد افزایش و سپس کاهش می­یابد.
کچیچیان در سال ۲۰۱۰ ویژگی­های فیزیکی و خواص میکروبی فیلم نشاسته کاساوا حاوی اسانس دارچین و میخک را مورد بررسی قرار دادند. بر طبق نتایج، مقاومت به کشش و ازدیاد طول در نقطه پارگی در فیلم حاوی اسانس نسبت به فیلم بدون اسانس کاهش یافته بود همچنین میزان عبور رطوبت در فیلم­های حاوی اسانس افزایش یافته بود که علت آن را می­توان به حفرات ایجاد شده به علت افزودن اسانس طبق عکس­های میکروسکوپ الکترونی،مرتبط دانست. نتایچ خواص ضد­میکروبی نشان داد با افزایش غلظت اسانس ­ها در فیلم میزان غلظت میکروارگانیسم کاهش می­یابد(۸۲).
فاما و همکاران در سال۲۰۰۵ خصوصیات مکانیکی فیلم­های خوراکی بر پایه نشاسته حاوی سوربات را بررسی کردند. آنها دریافتند با افزایش مقدار سوربات میزان کشش پذیری فیلم­های نشاسته افزایش و میزان استحکام کششی کاهش می یابد. این محققین علت این امر را خاصیت نرم­کنندگی سوربات ذکر کردند.
برزگر و همکاران در سال ۲۰۱۳ خواص فیزیکی، مکانیکی و ضدمیکروبی فیلم­های فعال نانوکامپوزیتی نشاسته- رس حاوی اسانس دارچین یا سوربات پتاسیم جهت کاربرد در بسته بندی مواد غذایی مورد بررسی قرار دادند. جهت بررسی خاصیت ضد میکروبی فیلم ها، از کپک آسپرژیلوس نایجر به عنوان میکروارگانیسمی که باعث ایجاد فساد در محصولات نانوایی می­ شود استفاده گردید. نتایج نشان داد که مقادیر ۵ درصد از هر دو نوع ماده افزودنی خاصیت ضد میکروبی در فیلم حاصله ایجاد نکردند. اما با افزایش غلظت این مواد در فرمولاسیون فیلم ها، خاصیت ضد­میکروبی نیز افزایش پیدا کرد. در مقادیر یکسان از هر دو ماده افزودنی، فیلم­های حاوی اسانس دارچین دارای اثر ضد میکروبی قویتری بودند. افزودن سوربات پتاسیم به فرمولاسیون فیلم ها نفوذپذیری آن­ها را نسبت به بخار آب افزایش داد. اما افزودن اسانس باعث ایجاد تغییر معنی دار در نفوذپذیری فیلم­ها نشد. نتایج این تحقیق نشان داد که می­توان از فیلم­های فعال تولید شده، جهت بسته­بندی مواد غذایی بخصوص محصولات نانوایی استفاده کرد.
انوشیروانی و همکاران در سال ۲۰۱۲ اثر نانوکریستال سلولز و پلی وینیل الکل روی ویژگیهای فیزیکی فیل مهای بیونانوکامپوزیتی بر پایه نشاسته سیب­زمینی را مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد با افزودن نانوکریستال سلولز و پلی­ونیل­الکل به فیلم­های نشاسته سیب­زمینی مقاومت مکانیکی فیلم­ها نسبت به نمونه شاهد افزایش یافته و در نتیجه، منحنی تنش-کرنش به تنش­های بالاتر منتقل گردید. همچنین مقادیر استحکام کششی نهایی و کرنش تا نقطه شکست به طور معنی­داری در سطح ۵% افزایش یافته است.
فاضل و همکاران در سال ۱۳۹۱ تأثیر ثعلب، گلیسرول و روغن بر ویژگی های فیلم خوراکی بر پایه نشاسته سیب­زمینی را بررسی کردند. در این تحقیق، فیلم های خوراکی از مخلوط نشاسته و صمغ ایرانی ثعلب تهیه و خصوصیات آن ها بررسی شد . ابتدا فیلم مخلوط نشاسته سیب زمینی، ثعلب(۵-۱%)، نرم کننده گلیسرول (۴۰-۱۰%) و روغن آفتابگردان (۲۰-۰%) را فرموله و ویژگی های مکانیکی، نوری، حلالیت و نفوذپذیری به بخار آب آن ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد مقادیر مختلف ثعلب، گلیسرول و روغن بر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی فیلم های خوراکی بر پایه نشاسته سیب زمینی مؤثر بودند . صمغ ثعلب باعث افزایش مقاومت به کشش، مدول الاستیک و میزان سیری رنگ شد، ولی میزان کشش پذیری و شفافیت فیلم را کاهش داد. در حالی که گلیسرول باعث کاهش مقاومت به کشش، مدول الاستیک و درصد عبور نور فرابنفش و افزایش میزان کشش پذیری، شفافیت، کدورت، حلالیت و نفوذپذیری به بخار آب شد . روغن آفتابگردان میزان کشش پذیری، مقاومت به کشش، مدول الاستیک، درصد عبور نور فرابنفش، حلالیت و نفوذپذیری به بخار آب را کاهش و میزان کدورت را افزایش داد. مقدار ۳% ثعلب، ۳۲% گلیسرول و ۸% روغن آفتابگردان به عنوان نقاط بهینه ویژگی های فیلم خوراکی بر پایه نشاسته سیب زمینی تعیین شد(۵) .
فاضل و همکاران در سال ۲۰۱۰ تاثیر کتیرا، گلیسرول و روغن روی خصوصیات فیلم خوراکی بر پایه نشاسته سیب زمینی بررسی کردند. در این تحقیق بر ای اولین بار نوعی فیلم خوراکی از مخلوط نشاسته و صمغ ایرانی کتیرا تهیه و خصوصیات آن بررسی گردید. بدین منظور ابتدا فیلم مخلوط نشاسته سیب زمینی، کتیرا، نرم­کننده گلیسرل و روغن آفتابگردان حاوی امولسیفایر در غلظت های مختلف فرموله و خصوصیات مکانیکی، نوری، حلالیت و نفوذپذیری به بخار آب آن­ها اندازه گیری شدند. بر اساس نتا یج حاصله، مقادیر مختلف کتیرا، گلیسرول و روغن بر خصوصیات فیزیکی و مکا نیکی فیلم های خوراکی بر پایه نشاسته سیب زمینی موثر بودند . کتیرا مقاومت به کشش را افز ایش و میزان رنگ را کاهش داد، درحالیکه گلیسرول باعث کاهش مقاومت به کشش و افز ایش میزان کشش پذیری گردید. همچنین روغن آفتابگردان حلا لیت و نفوذپذیری به بخار آب را کاهش و میزان کشش پذیری را افز ایش داد(۴).
ثقفی و همکاران در سال۲۰۱۲ میزان ترکیبات آنتی­اکسیدان گیاه مریم نخودی (Teucrium polium) استان­های خراسان رضوی و خراسان شمالی را بررسی کردند. سرشاخه ­های گلدار این گیاه از دو منطقه از استان خراسان­رضوی شامل شهرستان مشهد و منطقه کامه و دو منطقه از استان خراسان­شمالی شامل منطقه گرماب و شهر آشخانه جمع­آوری، خشک و آسیاب گردید. میزان فلاونوئیدکل، کوئرستین، لوتئولین و روتین عصاره­های متانولی نمونه­های گیاهی تعیین گردید. نتایج نشان داد. بیشترین میزان فلاونوئید در نمونه گرماب ( ۷/۱۰ میلیگرم کوئرستین در گرم بافت خشک) مشاهده شد و در نمونه­های مشهد و آشخانه با یکدیگر تفاوت معنی­داری نداشت ولی این مقدار فلاونوئید در نمونه­ کامه نسبت به بقیه کمتر بود. بررسی میزان روتین و لوتئولین نشان داد نمونه آشخانه بیشترین مقدار( به ترتیب ۳۴۳/۳ و ۳۹۹/۲ میلیگرم در گرم بافت خشک) و کامه کمترین مقدار را داشت. اما کوئرستین، در نمونه مشهد بالاترین میزان را به خود اختصاص داد (۱۰۷/۰ میلیگرم در گرم بافت خشک) در حالی که در کامه این میزان به صفر کاهش یافت. نتایج این تحقیق نشان میدهد که نمونه­های خراسان­شمالی از نظر خاصیت آنتی­اکسیدانی غنی­تر از نمونه­های خراسان­رضوی می­باشند.
محمدیان و همکاران در سال ۲۰۱۲ویژگی­های کمی و کیفی اسانس ­های اکوتیپ­های مختلف مریم نخودی (Teucrium polium L.)در رویشگاه­های مختلف استان لرستان را بررسی کردند. نتایج نشان داد ۴ گونه از جنس Teucrium در استان لرستان رویش دارد که شامل Teucrium stocksianum، Teucrium melissoides، Teucrium polium، Teucrium orientale می­باشد. پس از بررسی نتایج بدست آمده مشخص گردید که اکوتیپ­های خرم­آباد از نظر عملکرد اسانس(۶/۰) همچنین تعداد ترکیبات شیمیایی شناسایی شده موجود در اسانس از سایر اکوتیپ برتر می باشد .پس از آنالیز داده های مربوط به ترکیبات شیمیایی شناسایی شده اکوتیپ های مورد بررسی مریم نخودی در استان لرستان مشخص شد چنانچه اولویت تولید ترکیبات شیمیایی نظیر carvacrol,  bicyclogermacren, -pinene,  -caryophyllene, arnesene-cis-b می­باشد(۶).
حسینی و همکاران در سال ۲۰۰۹ خواص ضد میکروبی، فیزیکی و مکانیکیِ فیلم های خوراکی تولید شده از کیتوزان محتوی اسانس ­های آویشن و میخک مورد ارزیابی قرار دادند. در این تحقیق فیلم­های خوراکی از جنس کیتوزان محتوی اسانس ­های آویشن و میخک در سه سطح غلظتی ۵/۰%، ۱% ، ۵/۱% تولید شدند. خواص ضدمیکروبی فیلم­ها روی پنج باکتری گرم مثبت و گرم منفی مورد آزمایش قرار گرفتند. خواص فیزیکی فیلم­ها شامل رطوبت و نفوذپذیری در برابر بخار آب و خواص مکانیکی فیلم­ها شامل مقاومت کششی و درصد افزایش طول در لحظه پاره شدن مورد بررسی قرار گرفتند. خواص ضدمیکروبی فیلم­های حاوی اسانس آویشن، به طور معنی داری p<0.05 بالاتر از فیلم های حاوی اسانس میخک بودند. فیلم­ها روی باکتری­ های گرم مثبت به طور معنی داری مؤثرتر از باکتری­ های گرم منفی بودند. در اثر افزودن اسانس ­ها نفوذپذیری فیلم­ها در برابر بخار آب به طور معنی داری افزایش یافت. مقاومت کششی فیلم­ها با افزایش غلظت اسانس کاهش یافت این کاهش در مورد فیلم­های حاوی اسانس آویشن بیشتر بود(۸۴).
داراب­پور و همکاران در سال ۲۰۱۰ اثر ضد­میکروبی عصاره الکلی مریم نخودی بر علیه پاتوژن­ها ارزیابی گردید. در این تحقیق فعالیت ضد­میکروبی عصاره اتانولی و متانولی گیاه مریم نخودی بوسیله آزمون نفوذ بررسی گردید. نتایج نشان داد باسیلوس آنتراسیس حساس ترین و اشرشیا کلی و پروتئوس میرابیلیس مقاوم ترین باکتری به عصاره اتانولی گیاه مریم نخودی بودند. عصاره متانولی روی بردتلا برونچیسپتا بیشترین اثر و روی پروتئوس میرابیلیس کمترین تاثیر را داشته است.
هو و همکاران در سال ۲۰۰۹ ویژگی و ساختار فیلم­های نشاسته سیب­زمینی اکسید­شده را بررسی کردند. فلیم نشاسته سیب­زمینی اکسید­شده (OPS) با غلظت­های مختلف گلیسرول به عنوان پلاستیسایزر تولید شدند نتایج نشان داد ویژگی­های مکانیکی فیلم با گلیسرول ۴/۱۹% قابل قبول می­باشد. همچنین با آزمون پراش پرتو ایکس مشخص گردید با افزایش گلیسرول منجر به کاهش تبلور در فیلم­های OPS می­گردد. ویژگی جلوگیری از نشت، جلوگیری از ایجاد اتصالات عرضی و ثبات در محلول اسیدی و قلیایی مورد بررسی قرار گرفت نتایج نشان داد فیلم OPS دارای توانایی ضد نشت بالایی برای روغن­های نباتی ، توانایی مناسب در جلوگیری از ایجاد اتصالات عرضی در بخار اشباع فرمالدئید و ثبات بالا در محلول اسیدی داشته است. ولی در محلول قلیایی ثبات ضعیفی از خود نشان داد(۳۶).
فصل سوم
مواد و روش­ها

مواد و روش­ها

مواد

گیاه مریم نخودی، محیط کشت مولر هینتون، ،باکتری اشرشیا کلی، آگار، الکل صنعتی، پنبه، سواپ کتانی، پتری دیش ۱۰ سانتی متری، نمک سدیم کلرید خالص، ، سولفات سدیم، لوله آزماشگاهی، ارلن، شیشه های سرپیچ دار(یونیورسال)، سمپلر، اپندورف، فویل آلومینیومی، سرسمپلر، ، فیلتر ۲۲/۰ مایکرومتر، پلیت کستینگ

دستگاها

هود
آون
ترازوی دقیق
انکوباتور
اسپکتروفوتومتر
یخچال
مایکروویو