DR8 : طراحی بسته بندی برای جایگزینی یا بازیافت

DR9 : تولید با بهره گرفتن از حداقل انرژی و مواد
DR10 : محصولات بر پایه کاربردهای لجستیک
DR11 : حمل و نقل محافظ سوخت
DR12 : ادغام فن آوری های جدید
DR13 : اعمال استانداردهای زیست محیطی در تأمین کنندگان
DR14 : احترام به حقوق تأمین کنندگان
DR15 : حقوق مالکیت
DR16 : اقدامات احتیاطی مؤثر بر حوادث
DR17 : اثربخشی حمل و نقل
DR18 : برون سپاری

• یاسال^[۱۷۶] (۲۰۱۲)، در مقاله ای تحت عنوان مدل یکپارچه برای اندازه گیری عملکرد پایدار در زنجیره تأمین، چهار بعد عملکرد اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و منابع پایدار را برای اندازه گیری پایداری زنجیره تأمین در نظر گرفت. برای عملکرد اقتصادی پایدار معیار های نوآوری ایجاد شده از طریق مشارکت تأمین کنندگان، فروش کل، تعداد ذینفعان، ارتقاء سرمایه گذاری های جدید، ایجاد فرصت های شغلی جدید، پرداخت مالیات کل، رقابت پذیری زنجیره های تأمین رو به جلو و معکوس؛ برای عملکرد اجتماعی پایدار زمان آموزش،بکارگیری ایده های بدیع تولید شده بوسیله کارکنان/کارکنان، حوادث قابل ثبت با توجه به آزار و اذیت و خشونت/کارکنان، حوادث قابل ثبت/کارکنان، شکایات قابل ثبت کارکنان/کارکنان، شکایات مشتریان ،کسری از فروش کل سرمایه گذاری شده برای پروژه های اجتماعی/ سال، اثربخشی مدیریت نظم و انظباط، اثربخشی مدیریت جبران، اثربخشی استخدام و انتخاب کارکنان، آشکاری سازمان برای ذینفعان درگیر در تصمیم گیری، اثربخشی سازمانی، اثربخشی سیستم مدیریت عملکرد؛ برای عملکرد زیست محیطی پایدار حداقل اتلاف، تعداد استانداردهای ایزوی توسعه یافته،کسری از تسهیلات مورد استفاده در انرژی تجدید پذیر، اثربخشی سیستم لجستیک معکوس، اثربخشی آموزش تأمین کنندگان در مباحث زیست محیطی، کسری از تدمین کنندگان تأیید شده در ISO14001،کسری از تسهیلات مورد استفاده در واحدهای مجهز به HFC، استفاده از مواد بازیافتی، اثربخشی ۳PL شرکتی که شرکت با آن کار می کند؛ برای عملکرد منابع پایدار اندازه کل انبار، تعداد انبار،تعداد افراد مورد استفاده، مصرف انرژی، مصرف آب به عنوان معیارهای فرعی معرفی گردیدند. در این مقاله با بهره گرفتن از نظر خبرگان اهمیت معیارها تعیین و با بهره گرفتن از تکنیک DEMATEL روابط معیارها مشخص شد. چارچوب پیشنهادی با بهره گرفتن از داده های بدست آمده از سه شرکت تولیدی مختلف در زنجیره تأمین مشابه آزمون گردید. قبل از مطالعه همه مدل هایی که تا اینجا ذکر شد و در ادامه نیز ذکر خواهد شد، هدف محقق، استفاده از این چارچوب به عنوان چارچوب پیشنهادی بوده است. با بررسی و مطالعه مدل های دیگر این هدف تغییر پیداکرده و با یافتن مدلی جامع تر، تصمیم به استفاده از آن(مدل فائو و دستورالعمل سازمان خواروبار و کشاورزی) گرفته شد که در قسمت های بعد با آن آشنا می شویم.

• هسینی و همکاران^[۱۷۷] (۲۰۱۲) با هدف ارائه چارچوبی برای مدیریت زنجیره تأمین پایدار و اندازه گیری عملکرد، ابتدا به بررسی ادبیّات زنجیره تأمین پایدار در طول سال های ۲۰۱۰-۲۰۰۰ پرداختند و آن را از منظر های گوناگون نظیر سال انتشار، اندازه شرکت، روش تحقیق، توجه به شرکای زنجیره تأمین و غیره مورد مطالعه قرار دادند. بررسی ادبیّات موضوع از منظر شرکای زنجیره تأمین نشان می دهد که بخش عمده ادبیّات بر بخش های تولیدی تمرکز کرده اند. آن ها به عنوان یک نتیجه اظهار داشتند که تمرکز بر پایداری در بخش تولید می تواند به وسیله دو عامل توضیح داده شود، ابتدا به طور سنتی بر تحقیق در عملیات در مباحث ساخت و تولید متمرکز شده و در نتیجه طبیعی است که زنجیره تأمین پایدار در آن ادبیّات ساخته شود. ثانیاً، به لحاظ تاریخی قوانین زییست محیطی بیشتر بر کارخانه های تولیدی متمرکز شده اند. در این پژوهش دو چارچوب ارائه گردید، یکی برای مدیریت کردن زنجیره های تأمین پایدار و دیگری برای توسعه اندازه گیری عملکرد ِزنجیره های تأمین پایدار. نیروهای بازار، سیاست و مقررات، علم و تکنولوژی، توسعه محصول، قابلیت فرایند، منبع یابی و عملیات، حمل و نقل و لجستیک، بازاریابی و روابط عمومی و مباحث اجتماعی به عنوان عوامل مؤثر در زنجیره تأمین پایدار معرفی گردید. در ماتریسی که برای ارزیابی زنجیره تأمین ارائه شد، شرکای زنجیره تأمین شامل تولید کننده ،توزیع کننده، خرده فروشی و مشتری معرفی شد و سه بعد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی لحاظ گردید. در پایان یک مطالعه موردی برای تشریح تجربه یک شرکت صنایع الکترونیک در تعیین شاخص های عملکرد ارائه شد (هسینی و همکاران،۲۰۱۲).

• بوچری و همکاران^[۱۷۸] (۲۰۱۲) در مقاله ای تحت عنوان گنجاندن معیارهای پایداری در مدل های موجودی، با بازبینی روش های موجودی کلاسیک، مقدار سفارش اقتصادی کلاسیک را به عنوان یک مسئله چندهدفه، مجدداً فرمولسازی نمودند و این مدل را به عنوان مدل مقدار سفارش پایدار(SOQ) منسوب نمودند. بعد از آن، یک توسعه چند رده ای از مدل مقدار سفارش اقتصادی پایدار را مورد بررسی قرار دادند. در هر دو مدل، مجموعه ای از راه حل های کارآمد (راه حل های بهینه پاره تو) به طور تحلیلی مشخص شدند. این نتایج برای ارائه برخی بینش ها درباره ی تأثیر سیاست های تنظیمی مختلف برای کنترل انتشار کربن، استفاده شده است. همچنین از یک روش تعاملی استفاده گردید که اجازه می دهد تصمیم گیرندگان به سرعت بهترین گزینه در میان این راه حل ها را انتخاب نمایند. روش های تعاملی پیشنهادی یک ترکیب جدید از تکنیک های تجزیه و تحلیل تصمیم گیری چند معیاره است (بوچری و همکاران،۲۰۱۲).

• گویدان و همکاران^[۱۷۹](۲۰۱۲) به منظور اندازه گیری عملکرد تأمین کنندگان در زنجیره تأمین پایدار، مدلی را بر مبنای رویکرد زمینه ساز سه گانه^[۱۸۰] (جنبه های اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی) ارائه دادند. در این مدل برای هر یک از این ابعاد سه گانه چهار معیار(در مجموع دوازده معیار) معرفی شده است. برای بعد زیست محیطی از معیارهای انتخاب تأمین کننده سبز استفاده گردید. سپس، بر اساس این مدل به ارزیابی و رتبه بندی چهار تأمین کننده با بهره گرفتن از تکنیک FTOPSIS پرداختند. در پایان، تجزیه و تحلیل حساسیت برای در نظر گرفتن اینکه چه اتفاقی در رتبه بندی تأمین کنندگان می افتد زمانیکه تصمیم گیرندگان و یا معیارها تغییر کنند، به کار گرفته شد.(گویدان و همکاران،۲۰۱۲).

جدول ۴-۲- مقیاس های اجتماعی در انتخاب تأمین کنندگان (گویدان و همکاران،۲۰۱۲)

طبقه ها

مقیاس ها

زیرمقیاس ها

اقدامات اجتماعی داخلی

(So₁) شیو های اشتغال

شیوه های انضباطی و امنیتی، قراردادهای کارمندان، تساوی حقوق منابع کاری، تنوع و گوناگونی، تبعیض، ترتیب کاری انعطاف پذیر، فرصت های شغلی، جبران خدمت کارمند، توسعه حرفه

(So₂) ایمنی و سلامت

وقایع ایمنی و سلامت، شیوه های ایمنی و سلامت

اقدامات اجتماعی خارجی

(So₃) تأثیر جوامع محلی

بهداشت، آموزش، زیرساخت های خدمات، مسکن، حوادث ایمنی و سلامت، خدمات ایمنی و قانونی، حمایت موسسات آموزشی، امنیتی، ویژگی های فرهنگی، رفاه و رشد اقتصادی، آسیب های اجتماعی، کمک های مالی و بلا عوض، حمایت از پروژه های جامعه

(So₄) نفوذ ذینفعان پیمانی

استاندارهای تأمین تجهیزات، استانداردهای مشارکت، آموزش مصرف کنندگان، توانمندسازی ذینفعان، درگیرشدن ذینفعان